บทที่ 10

“อืม” ฮาวเวิร์ดเพียงพยักหน้า

แสงแดดอาบร่างของฮาวเวิร์ด วาดโครงร่างใบหน้าด้านข้างของเขา ไรผมละเอียดอ่อนตามแนวขากรรไกรสะท้อนแสง ราวกับถูกแต่งแต้มด้วยฟิลเตอร์นุ่มนวล

โคลอีอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนไปถึงวันปฐมนิเทศเข้ามหาวิทยาลัยวันแรก

แสงแดดตกกระทบบนตัวเขาเช่นเดียวกับตอนนี้ สาดส่องประกายสีทองลงบนใบหน้าหล่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ